Past ‘spiritualiteit’ in het beroep counsellor?
De samenleving is complex, en de snelheid van veranderingen neemt toe. Het lijkt zakelijker, groter, sneller te worden, maar niet elke Westerling denkt meteen aan ‘beter’. De hang naar vertraging en meer inhoud hoor je ook. Men zoekt zingeving, grenzen en contact, en wanneer je op deze termen googled komen miljoenen sites naar voren. Klankschalen, yoga, reiki, massage, Gestalt workshops, een heel scala is aanwezig. Sommigen zijn l;os aangeboden, anderen in combinatie met coachen, retraite, en counselling. Wacht even, wat doet het met counselling dan?
Wat verstaan we dan onder spiritualiteit? Het is het mysterie van het leven, dat er iets meer is dan alleen ikzelf en het tasbare, maar iets wat ons verbindt, lees ik in wikipedia bronnen. Het mysterie van het leven, het gevoel deel uit te maken van mensheid, wat ons richting of een bestemming geeft. Spiritualiteit helpt ons te kiezen tussen goed en kwaad. Er zijn vele definities, maar de algemene deler heb ik denk ik wel.
Counselling is leren: de client leert op basis van klachten zijn eigen krachten te herontdekken en toe te passen, en leert een nieuwe ingang te vinden om een nieuwe weg in te slaan. Het doel van counseling voor mij is het helpen van de client om de eigen talenten, gaven, kwaliteiten ten volste te benutten. Dt doel is bereikt wanneer de client zelfstandiger en onafhankelijker wordt, vertrouwen heeft herwannen in wat hij kan, en streeft naar gezond gedrag wat leid naar zijn levensgeluk.
Leren gebeurt door opnemen, herhalen, inspireren, instructie krijgen, een voorbeeld volgen, een nieuwe route vinden, oude kennis herstructureren, inspanning en oefening. Dit zijn kenmerken van spiritueel gedrag: zowel de leerling als leraar moet betrokken zijn, zich bewegen, contact leggen, en verder gaan dan het tasbare. Net als in het onderwijs verschillen individuen in leerstijl, leerervaring en routes. De client moet bewust bezig zijn, herhalen, inspannen,oefenen, en wordt hierin bewust begeleidt door de counsellor. In deze aandacht voor de unieke mens van de client ligt leren. Dit leren vindt bij beide plaats, merk ik. En dat kan alleen als diep in mij ik een verbondenheid voel met de ander, een spirituele band die alle mensen met elkaar verbindt
Ik krijg een kick van het leren, en het vereist aardig wat inspanning. Want ik leer ook van hen! Door de overdracht-tegenoverdracht leer ik door de aandacht en band ook mezelf erkennen en kennen. De zoektocht van client wordt een gezamenlijke zoektocht. Het helpen aan zingeving bij de client is tegelijkertijd zoeken naar zingeving voor mezelf. Hierdoor ontstaat groei in ons beide. Door respectvol om te gaan met elkaar, door zich verbonden en betrokken te voelen met de medemens, door zich ‘een’ te voelen, ontstaat de helende werking en het leren. De kwaliteit van onze interactie moet echt zijn. Pas door bezieling in mijn vak als counsellor kan ik de ziel van de ander raken. Een grondhouding van verwondering is hiervoor nodig, ook in de client, waarmee respect, openheid en nieuwsgierigheid de deur open naar groei. Spritualiteit hoort dus thuis in counselling.
Ton Ammerlaan

ook begeleiding van mijn studenten veranderd mee

LOOPBAANDIALOOG VERVANGT TRANDITIONEEL SLB?

“Hoe krijg ik de student zover dat hij verantwoordelijkheid neemt voor het eigen leerproces?“ “Hoe brengt de student zijn eigen competentieontwikkeling in beeld?”
“Hoe stimuleer ik mijn studieloopbaan (SLB) student om de afspraken ook na te komen?”
“Hoe bevorder ik de motivatie van de student?”

LB wordt ingezet om de student een beter beeld te geven van zichzelf EN van het beroepveld waarvoor hij studeert. Wanneer de student weet waarvoor hij studeert ontstaat een ‘flow’ van waaruit het leren vanzelf gaat.
Een doel van SLB-schap is om studenten te stimuleren tot zelfsturing. Door SLB gesprekken en activiteiten wil je dat de student meer verantwoordelijkheid ervaart of zijn eigen leerproces en carriere, en steeds helderder een beeld krijgt over zijn toekomstplek.
Een van de belangrijkste doelen van SLB schap is om het proces van betekenisverlenging p gang te brengen, waarbij de student reflecteert op voor hem zinvolle ervaringen om van daaruit te leren over zijn eigen waarden en normen, ambities, talenten. “Pas ik wel bij wat ik doe?”kan hij steeds beter beantwoorden.

Middelen voor een SLBer zijn: gesprekken, een POP en het portfolio waarin reflecties worden verwerkt. Die reflecties vinden gestuurd plaats: de SLBer organiseert functioneringgesprekken en groepsgesprekken, en de feedback zou moeten worden gebruikt voor POP. Tot zo ver de theorie.

Effectiviteit
Niet elke SLBer heeft echter het idee dat de rendementen hoog zijn. Er zijn studenten die veel uren opeisen, en die uiteindelijk afhaken. En er zijn SLBers die het een papieren oefening vinden en veel liever met hun vak en beroep bezig zijn. Is men wel effectief bezig?

Het proefschrift van Mittendorf (2010 TU Eindhoven) toont dat de huidige SLB gesprekken echter vooral docent-gestuurd zijn, en dat er vooral aandacht is voor cijfers en voortgang. POP en reflectieverslagjes worden afgevinkt, er wordt door de SLBers weinig inhoudelijk bekeken en de gesprekken gaan minder over de student als persoon maar meer over wat wel of niet aangeleverd is. Geen wonder dat studenten de reflecties als ‘verplicht ervaren in plaats van als een ‘pas op de plaats en herorientatie’. Veelal is de docent aan het woord, en praat hij tegen de student ipv met de student, blijkt uit de studie. Zowel SLBer akls student zijn minder tevreden.
Er ligt nu teveel nadruk op de instrumentele kant, zegt Mittendorf. Daarnaast leggen veel SLBers de nadruk op Studie-begeleiding en minder op Loopbaan-begeleiding. Mittendorf laat zien hoe weinig zelfsturing er ontstaat in de huidige SLB modus.

Wanneer een SLBer een persoonlijk en reflectief gesprek op gang weet te brengen worden de beste resultaten geboekt. Dan ontwikkeld de student wel een proces van betekenisverlening aan het onderwijs: men snapt dat het vak/de course, de minor etc. onderdeel is van het latere beroep.

SLB moet meer student gestuurd worden.
SL-schap moet anders worden ingericht. In plaats van de student van de ene toets naar de volgende te leiden tot het diploma, zou een opleiding zich meer moeten richten op persoonlijke ontwikkeling. Dan vraagt de student dus “Wie ben ik? “”Wat voor soort werk past bij mij?”,”Waar zou je op solliciteren, waarop niet?” “Wat wil ik later worden op de arbeidsmarkt?” en de SLBer brengt in het SLB gesprek de leer- en werkervaringen van de student in verband met de persoonlijke ontwikkeling van de student. Door deze vragen te laten beantwoorden krijgt de student de basis om zelf betekenis te gaan verlenen aan zijn werkzaamheden, en wordt een proces van zelfbeeldverheldering en zelfsturing op gang gebracht. Ombouw pleit voor een dialoog waarin de student en slber een persoonlijke relatie hebben die het veilig genoeg maken voor de student om zich kwetsbaar op te stellen.

Onderzoek bij Mittendorf toont aan dat SLBers die interesse tonen in de student als individu effectiever zijn dan SLBers die puur de studievoortgang bespreken. In de dialoog zijn POP en portfolio een middel om meer zelfinzicht te krijgen. De student zal dan ook meer de agenda van het reflectiemoment zelf bepalen: door dit te doen ontstaat een loopbaandialoog.

Loopbaandialoog
Loopbaandialoog stelt gedrag, gedachtes en gevoelens centraal, waardoor de student meer zelfinzicht gaat ontwikkelen. De student leert hierdoor concrete links te plaatsen tussen de opleiding en zijn toekomst. Door middel van de dialoog wordt samen met de SLBer onderzoek naar mogelijkheden gedaan, en de student ontwikkeld zicht op zin eigenbijdrage tot het beroep. Dialoogvragen zijn:
“Wat voor werk doe je graag? Op welke talenten van jou wordt dan een beroep gedaan?”
“wanneer ga je fluitend naar huis? Wat heb je dan bereikt? Welke kwaliteiten van jezelf heb je dan gebruikt?”
Wat doe je aan hobbies?”
“Als datgene wat je kunt graag nog vaker zou doen, hoe zou dat er uit zien?
Hoe kun je je sterktes het beste inzetten voor je studie? Wat wil je de komende tijd oppakken?”
Wat heb je dan aan ondersteuning nodig?”
“wat wordt dan je eerste stap?”

SLB opdrachten zouden in het 1ste jaar al kunnen beginnen met oefeningen die de student een steeds helderder beroepsbeeld geven. Bijvoorbeeld:
“Analyseer per OWE of semester 2 advertenties uit het beroepenveld, haal hier de functie eisen uit en koppel deze aan wat je nu al kunt op basis van je opleiding. Doe dit regelmatig en je ontdekt ook welke soort functies je aanspreken in je beroep”
Advertenties teksten even dan de student ook aan hoeveel flexibeler arbeidsverhoudingen zijn en hoezeer werkgevers het Leven Lang Leren benadrukken. De student leert dat andere eisen worden gesteld dan alleen kennis en truukjes..en de student ontdekt dat hij meer zelfsturing moet toepassen. Hierdoor wordt de student minder diplomagericht en meer beroepsgericht, en de reflecties op papier worden zinvoller wanneer men zich kan vergelijken met een beroepsbeeld.

Wanneer de student de leerdoelenniet als opgelegd ervaart maar als inherent aan het functioneren in het beroep kan de docent veel effectiever doceren. Ruimte in de opleiding om eigen nieuwsgierigheid achterna te gaan zou de motivatie vergroten.

Loopbaandialoog voor de SLBer is dan:
- Stel hoge verwachtingen aan de student
- Ondersteun op inhoud en persoonlijk/sociaal gebied
- Geef constructieve feedback
- Geef medezeggenschap in studie en toon positieve waardering
- Zorg voor studiegroepen
De SLBer heeft in loopbaangesprekken het vooral over persoonlijke gedachtes, gevoelens, gedrag van de student en vraagt de student dit te koppelen aan de maatschappelijke betekenis van het beroep en concrete ervaringen. Vraag “wat is het effect van de onderwijstaak X op jouw” ook al levert het niet direct een antwoord op. Het zet de student namelijk wel op het spoor van zelfreflectie. Vaak komt het antwoord pas later. Vraag niet “vond je de Course leuk?”maar “Past de ervaring uit de afgelopen Course bij jouw wensen, en hoe zie je je verdere opleiding?”. Onderzoeken van eigen gevoel, gedrag en gedachten bij de student is veel effectiever dan het aandragen van oplossingen. De nadruk ligt op “wie ben jij in het beroep?”.

Herziening van de Toolkit (zie HAN Insite Toolkit en www.kiesactief.nl onderdelen), vergroting van de ruimte voor de student om inbreng in eigen onderwijs te geven, herziening van de rol van de SLB en training in loopbaandialoog van SLBers lijkt een logisch gevolg.

Het pleit ook voor scheiding van studievaardigheden training, informatieverstrekking en begeleiding van de loopbaan: vooral dat laatste zou de erevaren SLB met zijn beroepskennis kunnen doen, de eerste twee zou ook door anderen in de HAN Organisatie kunnen gebeuren. Voordeel is dan dat de vak-expert weer vooral zijn eigen competenties en ervaringen kan gebruiken, omdat de vraagbaak functies door iemand in de HAN organisatiekan worden gedaan, en het trainen van studievaardigheden elders gebeurt, bijv door ouderejaars studenten die als mentor fungeren.

Materialen voor hoogbegaafdheid detectie in PO

Een vraag van een client oveer haar zoontje leverde de volgende serie bronnen op die jullie wellicht ook kunnen gebruiken:

Si-Bel (hoog)begaafdheid (Eduforce 45 euro)
SI-DI protocol (hoog)begaafdheid (Eduforce 65 euro)
Telefoon: (058) 284 34 34
E-mail: uitgeverij@gco.nl

Adressen en telefoonnummers:

Plato/LICH (Landelijk Informatie Centrum Hoogbegaafdheid): http://www.plato.caiw.nl/ (Aanrader!) LICH wordt gesubsidieerd door de overheid en wil een vraagbaak zijn voor ouders en leerkrachten. Telefoon (informatienummer): Het nummer 0174-294710 is te bereiken op werkdagen van 0900 - 13.00 uur. Zij hebben ook prachtige en betaalbare materialen in huis om deze kinderen weer op de rails te zetten. (Hoogbegaafde kinderen in actie!) Zie ook verderop in deze cursus onder' leermaterialen voor (hoog)begaafden.'
Pharos (Oudervereniging): http://www.pharosnl.nl/ Telefoon: 0900 899 60 15 (€ 0.20 per minuut.) Het nummer is te bereiken op maandag t/m vrijdag van 09.00 - 11.30 uur, en tevens van 13.00 - 15.00 uur. Van maandag t/m donderdag ook 's avonds tussen 19.00 - 21.00 uur.
Hint (vereniging van belangenbehartiging voor hoogbegaafden in onderwijs en ontwikkeling): http://www.hintnederland.nl/ Telefoon: 023 - 5479784 (Noord en Zuid Holland). Bereikbaarheid onbekend.
Choochem (vereniging voor hoogbegaafde Christenen): http://www.choochem.nl/ Telefoon: 0900 - 2022021. Het nummer is te bereiken op werkdagen van 10.00 - 12.00 uur. Op woensdag en vrijdag ook tussen 14.00 - 16.00 uur. Op dinsdag en donderdag ook 's avonds tussen 19.30 - 22.30 uur.
Mensa Vereniging voor volwassenen.(!) Altijd handig als u vermoed dat u een hoogbegaafde leerkracht bent. Ha! http://www.nl.mensa.org/Index.asp Telefoon: 030 - 2545008.
Landelijk Informatiepunt Hoogbegaafdheid Primair Onderwijs heeft de kenmerken van o.a. (hoog)begaafdheid en o.a. onderprestatie op een rijtje gezet, dus zowel de positieve als negatieve signalen. Neem de moeite om even naar deze pagina door te surfen en sla de pagina op onder de favorieten van de computer in de lerarenkamer: http://www.infohoogbegaafd.nl/eigenschappen_o.html
Internetadressen, met allerlei verzamelde links:
http://www.docentenplein.nl/hoogbegaafdheid.htm
http://hoogbegaafd.pagina.nl/
http://www.startkabel.nl/k/hoogbegaafdheid/
http://www.hoogbegaafdheid.nl/links.html

Counseling gaat dieper zei Benedictus al...

In een workshop voor beroepscoaches en het stuk van Ronald Heinen in Aandacht kwam ik frapante gelijkenissen tegen tussen de leer van Benedictus en de werkwijze en ingangen die een coach gebruikt, en in de houding naar de ander. De doelstellingen bleken overeen te komen (innerlijke groei)als ook de inspanning die hiervoor geleverd moet worden. Net als dat Geloven een werkwoord is voor de kerkganger is moet ook de client aardig aan de slag om in een coachingsgesprek antwoorden te vinden.

Coachen en de kerk hebben in het Engels de C gemeen… maar het lijken twee verschillende taken van sport. Er is momenteel veel vraag naar zingeving, ethiek, richting in keuzes maken, zoeken naar houvast. De mens zoekt erkenning, aandacht, en vooral zelfkennis in deze tijd, en de coach helpt hen om de liefde voor zichzelf, en het mededogen voor de mensen rond hen te hervinden. Clienten raadplegen me voor diverse zaken, en ik help ze bij het vinden van antwoorden. De coach geeft namelijk geen antwoorden, want ook de coach is een mens, is beperkt in zijn kunnen, en heeft slechts een beperkt inzicht in de persoon voor zich. Een enorme toename aan mindfulness cursussen kenmerk de afgelopen jaren, waarbij de moderne mens rust en afzondering zoekt om inzichten te krijgen, en om contact te krijgen met wat we allen gemeen hebben (of je dat liefde, god of energie noemt is om het even). De kern van mindfulnes is om met aandacht te leven, en om van het leven in het hier en nu te genieten. De moderne mens blijkt vooral in verwachtingen, illusies, rollen te leven die vaak niet eigen aan de persoon zijn. De coach helpt om risico te nemen om al deze onechtheid weg te laten en naar jezelf te kijken met al je zwakheden en talenten. Pas als je als hele persoon beantwoord aan de oproep om je eigen talent te ontvouwen, dan ontdek je wat het leven je biedt, wat je kunt krijgen. Want pas door risico te nemen leer je jezelf kennen en de ander te ontmoeten. Als de client te houding heeft dat hij leeft om bij te dragen aan zijn eigen groei en bijdraagt aan het leven van anderen door met aandacht te leven, is de client geslaagd.

1500 jaar geleden schreef Benedictus een aantal leefregels op waarmee hij zijn tijdgenoten hielp om een waardevol en zinvol leven te leiden. Hij noemde het “leefregels voor beginners” en een ieder die in het leven staat weet dat je je eindeloos doorontwikkeld, en dat we dus allemaal beginners blijven. Aan die leefregels moest je zoveel mogelijk vasthopuden, maar enige flexibiliteit mocht ook zolang je maar je hart volgt, respect toont voor jeezelf, en respect voor de ander toont. De drie geloften komen neer op:

Waardeer wie je bent, accepteer jezelf in het hier en nu, en ontdek dat je overal kunt leven door de gaven die je hebt meegekregen. Vertrouw erop dat in je oorsprong je geliefd bent.

Wees gehoorzaam naar jezelf, en ook naar anderen. Stel je dienstbaar op.

Werk in fasen, met elke dag een klein beetje van het mooie erbij, en elke dag iets van het lelijke eraf.

Wat uit deze voortkomt zijn een groot aantal competenties die een coach en counselor moet hebben.

- Vraag wat je vandaag deed voor jezelf, wat je verrijkte en wat je verdoofde, en werk aan het verrijken

- Creeer stilte om je heen om naar je eigen stem te luisteren, en luister naar anderen ipv spreken.

- Toon compassie voor jezelf en voor anderen.

- Wees gastvrij in huis en hart, en vraag je af in hoeverre je er echt voor de ander bent

- Wees ondersteunend, naar anderen en naar jezelf

- Wees flexibel maar zoek de regelmaat. Afdwingen van absoluten ontdekt de menselijke aspecten

- Wedijver niet, maar alen als het gaat om het tonen van respect naar anderen

- Gooi de ego weg, maar zet je ego in dienst van de ander, niet om je eigen ego te vergroten. Wees nederig

- Respecteer de reacties en keuzes van de ander.

- Wees beperkt in je doelen. Kleine stapjes hebben een langer effect dan grote omwentelingen.

Ook Benedictus beschreef dat wanneer je kiest voor wat je doet, en dit met aandacht doet, je vervult raakt van het leven. Je ontdekt je eigen sterkten, haalt vreugde uit je activiteiten en geeft vreugde om je heen. Dat betekend ook gewoontes veranderen die niet van jou zijn, en luisteren naar jezelf. Een niet eenvoudige klus, waar je een goede vriend, en voedende, ondersteunende mensen voor nodig hebt. De een vind het in de mindfulness cursus, de ander in zijn gemeenschap.

Meer lezen? Kijk eens op www.osb.org , www.kro.nl of lees werk van Anselm Grun ‘Spiritualiteit van Beneden’ en Christopher Jamison.

Ton Ammerlaan

www.ammerlaancounseling.nl

Irrational Ideas to tackle

Until recently it was believed that only 10 or 12 common irrational ideas caused most of human misery (Ellis & Harper, 1975). Now, it is thought that there are thousands of misery-causing false ideas (Ellis, 1987), a few of them are very obviously irrational but many are subtle and more convincing (but still wrong). As these ideas are described, think about your own thoughts, attitudes, and self-talk. To what extent do you think this way?

It is helpful to describe several irrational thoughts because we differ very much in terms of how we think. You will not have all the harmful thoughts listed; you may have only two or three, but they could be enough to make you miserable. It will probably be helpful for you to skim all the ideas below to find the few that are giving you trouble. Here are the common, fairly obvious irrational ideas described by Albert Ellis which create unwanted emotions:

Task: investigate these ideas and determine if they apply.

1. Everyone should love and approve of me (if they don’t, I feel awful and unlovable).

2. I should always be able, successful, and “on top of things” (if I’m not, I’m an inadequate, incompetent, hopeless failure).

3. People who are evil and bad should be punished severely (and I have the right to get very upset if they aren’t stopped and made to “pay the price”).

4. When things do not go the way I wanted and planned, it is terrible and I am, of course, going to get very disturbed. I can’t stand it!

5. External events, such as other people, a screwed-up society, or bad luck, cause most of my unhappiness. Furthermore, I don’t have any control over these external factors, so I can’t do anything about my depression or other misery.

6. When the situation is scary or going badly, I should and can’t keep from worrying all the time.

7. It is easier for me to overlook or avoid thinking about tense situations than to face the problems and take the responsibility for correcting the situation.

8. I need someone—often a specific person—to be with and lean on (I can’t do everything by myself).

9. Things have been this way so long, I can’t do anything about these problems now.

10. When my close friends and relatives have serious problems it is only right and natural that I get very upset too.

11. I don’t like the way I’m feeling but I can’t help it. I just have to accept it and go with my feelings.

12. I know there is an answer to every problem. I should find it (if I don’t, it will be awful).

Relatie counseling

Een echtpaar worden is een van de meest complexe relaties in de volwassenheid. Het is ook bekend dat het echtpaar zijn kan bijdragen aan persoonlijke groei en zelfbewustzijn (Long & Young, 2007). Romantische koppels zijn een uniek soort relatie dat verschilt van vriendschappen en familiebanden, omdat het is gebaseerd op romantische liefde. De driehoekige liefde theorie is bedoeld om verliefdheid te definiëren aan de hand van drie belangrijke kenmerken aanwezig zijn. Deze drie kenmerken zijn: intimiteit, passie en beschikking / toezegging (Hendrick, 2004).

De intimiteit onderdeel van de romantische relatie verwijst naar gevoelens van nabijheid en verbondenheid. De gepassioneerde component verwijst naar de stadia die leiden tot romantiek, fysieke aantrekkelijkheid, seksuele voleinding, en andere dergelijke aanverwante verschijnselen in liefdevolle relaties. Het besluit-component verwijst naar inzet, op de korte termijn, het besluit dat men liefheeft iemand anders, en op de lange termijn, de verbintenis in stand te houden dat de liefde (Hendrick, 2004).

In de huidige westerse maatschappij is er een voortdurende stijging van de vrijheid van keuze in de liefde en partnerkeuze, die heeft geleid tot een brede waaier van romantische paar formaties (Long & Young, 2007). Economische en sociale veranderingen zijn ook van invloed op individuen, wanneer, hoe en aan wie zij besluiten een romantisch paar te geworden. Als gevolg hiervan is het traditionele concept van huwelijk niet langer de enige optie om een romantisch koppel te zijn. Sommige van de gemeenschappelijke categorieën van romantisch koppel relaties zijn onder meer:

1. Defacto / samenwonenden relaties
2. Hetzelfde geslacht relaties
3. Dating
4. Getrouwd
In dit artikel bespreken we enkele uitdagingen romantische koppels ervaring tijdens de ontwikkeling van hun relatie. Net als de meeste intermenselijke relaties, ondervinden de meest romantische koppels een of andere uitdaging op een bepaald punt in hun relatie.

Sommige van deze gemeenschappelijke uitdagingen kunnen zijn ontrouw, verlies van intimiteit, communicatie problemen, omgaan met stress uitdagingen, financiële druk, schendingen van de grens, in balans en paar individuele verwachtingen, echtscheiding, scheiding en verdeling.

Wat ook de uitdaging, het is belangrijk op te merken dat alle dyadische relaties een soort van nood ervaring hebben op een bepaald punt. Voor Relatie Counseling is het nuttig om deze gemeenschappelijke uitdagingen te identificeren bij het werken met cliënten.

Ontrouw

Ontrouw is steeds een van de meest voorkomende relatieuitdagingen in romantische relaties. De daden van ontrouw of bedrog kunnen verwoestende gevolgen hebben voor de betrokkenen. Na te zijn bedrogen kan dit resulteren in angst, depressie, woede en vernedering (Brand, Markey, Mills & Hodges, 2007). Er wordt gesuggereerd dat ontrouw een van de belangrijkste oorzaken is van echtscheiding en romantische relatie verdeling (Brand, Markey, Mills & Hodges, 2007).

In het algemeen, is ontrouw een schending van vertrouwen door een of beide leden van een monogame romantische relatie met een derde persoon met wie een lid een ongepaste relatie wil/heeft. Zola (2007) definieert ontrouw als een daad van emotionele en / of fysieke verraad gekenmerkt door gedrag dat niet is goedgekeurd door de andere partner en dat heeft bijgedragen aan de aanzienlijke voortdurende nood in de niet inbreukmakende partner. Ontrouw kan vormen omvatten van een emotionele zaak, een seksuele affaire of een combinatie van beide. Traditioneel, worden mannen geacht vooral geïnteresseerd te zijn in seksuele ontrouw en worden vrouwen geacht vooral geïnteresseerd te zijn in emotionele ontrouw (Zola, 2007).

Zola (2007) suggereert dat er altijd een grotere emotionele behoefte is om te binden wanneer het gaat om vrouwen en zaken, terwijl mannen de neiging hebben om een affaire te hebben in de eerste plaats voor seks. Een van de redenen die vrouwen geven om de voorkeur aan emotionele affaires aan te gaan is "mate switchen". Dit verwijst naar de zoektocht van het vinden van een partner, zonder het opgeven van de zekerheid afgeleid van de huidige partner (Brand, Markey, Mills & Hodges, 2007). Ontrouw prevalentiecijfers variëren naar gelang van mannen en vrouwen, waarbij gemelde incidenten met vrouwen tot 10% tot 15% lager zijn dan die van hun mannelijke collega's (Zola, 2007).

Bij het oplossen van deze ontrouwzaken, zijn vrouwen meer geneigd een seksuele ontrouw van mannen te vergeven terwijl mannen dit het moeilijkst vinden om te vergeven (Zola, 2007). In dezelfde lijn suggereren Long en Young (2007) dat mannen meer de goedkeuring geven an ontrouw voor seksuele redenen en dat vrouwen meer goedkeuring geven an ontrouw om emotionele redenen. Het is niet ongewoon dat koppels die hebben ontrouw ervaren in hun relatie problemen ervaren bij hun pogingen om relationele problemen in verband met de ontrouw op te lossen. Als zodanig wordt ontrouw beschouwd als een van de meest gecompliceerde kwesties om te behandelen in een relatietherapie (Zola, 2007; Brand, Markey, Mills & Hodges, 2007).

Intimiteit

Het woord intimiteit heeft seksuele connotaties gekregen. Maar het is veel meer dan dat. Het omvat alle verschillende dimensies van ons leven. Het gaat om de fysieke, sociale, emotionele, mentale en spirituele aspecten als ook de seksuele componenten die de gevoelens van saamhorigheid tussen de romantische echtparen kunnen versterken (Larson, Hammond & Harper, 1998). Volgens de theorie van Sternberg over liefde, omvat intimiteit zowel emotionele binding als gevoelens van verbondenheid. Sternberg stelt dat intimiteit zich ontwikkelt in de loop van de relatie en dat dit gewoonlijk ook beslisingen omvat over loyaliteit naar relatie (Long & Young, 2007).

Intimiteit wordt ook opgevat als een gevoel van self-disclosure (eigenwaarde openbaarmaking), het delen van jezelf en je gevoel dicht bij je partner. Intimiteit wordt onderhouden door deel te nemen aan een intiem gesprek (Brunell, Pilkington & Webster, 2007; Kirby, Baucom & Peterman, 2005) en dat dit wordt beschouwd als een groot deel van romantische relaties. Het is ook een belangrijke factor voor psychologische welzijn en is gekoppeld aan positieve en bevredigende relaties (Brunell, Pilkington & Webster, 2007; Long & Young, 2007).

Het is eerlijk om te veronderstellen dat de kwaliteit van de romantische relatie vaak beoordeeld wordt door de frequentie van de intieme interacties bij elk individu. Wanneer er onvervulde verwachtingen zijn mbt intimiteit heeft die vaak negatieve gevolgen voor de relatie en (Kirby, Baucom & Peterman, 2005). Counselors die helpen met het omgaan met het verlies van intimiteit in een romantische relaties moeten cliënten helpen vertrouwen te ontwikkelen en helpen met communicatie vaardigheden om de belemmeringen voor intimiteit te overwinnen. Hier wordt het ook lastig, omdat het niveau van mannelijke intimiteit anders is dan vrouwen: vrouwen kunnen een gesprekje als oppervlakkig ervaren en mannen juist als intiem..

Conflicten

Conflicten aangaan hoort bij intermenselijke relaties en komt voort uit verschillen in opvattingen. Mensen verschillen in waarden, dromen, verlangens en opvattingen. Daarom komen we altijd conflicten tegen op een bepaald punt in ons leven (Long & Young, 2007). Conflicten kunnen variëren van milde, minder ernstige meningsverschillen tot de meer intense, verhitte discussies. Onderzoek heeft uitgewezen dat echtelijke conflict vaak het gevolg van is van onvervulde behoeften, wensen en verlangens. Vanuit dit perspectief is het echtelijke conflict gedefinieerd als een proces van interactie waarin een of beide partners zich ongemakkelijk voelen over een bepaald aspect van hun relatie en dit proberen op te lossen op een of andere manier (Hamamci, 2005).

Wanneer een persoon iets echt nodig heeft, en de andere persoon niet wil of kan voldoen aan die behoefte, groeit vaak wrevel. Zeker wanneer een loslippige mond in the spel is, zal de situatie meestal rijp geworden voor een zeer destructieve vormen van conflict. Pragmatisch gezien onstaat romantische relatieconflict vaak wanneer een lid onrechtvaardigheid of een onbalans ervaart in beloningen of voordelen waarneemt in de relatie, waarbij wordt waargenomen dat de ander alleen zorgt voor zijn / haar individuele behoeften (Long & Young, 2007).

De negatieve gevolgen van conflicten zijn waarschijnlijk bekend voor ons allemaal. Conflicten kunnen leiden tot psychologische pijn die zich manifesteert in intrekken en afstand, depressie, angst en / of agressie. Niet alleen tussen het paar, maar ook met degenen die met hen leven (Choi, 2008). Echter, er zijn ook constructieve uitkomsten bij het echtpaarconflict beschreven. Bijvoorbeeld, mensen die hun band toch blijven houden ondanks hun conflict kunen hierdoor groter vertrouwen in elkander krijgen meer groeien in hun vermogen om hun problemen op te lossen (Johnson, 2007).

Echter, terugkerende conflicten zijn meestal een symptoom van een probleem in de romantische relatie en moeten daarom bewust worden aangepakt door het echtpaar. De rol van de counselor bij de behandeling van ruzieende koppels, is om hen te helpen de bron van een dergelijk conflict en hun conflictstijlen en in het aanleren en toepassen van van vaardigheden om de meningsverschillen op te lossen (Relationships Australië, 2009).

Communicatie

Een goede, gezonde romantische relatie wordt vaak gekenmerkt door een goede communicatie. Gezonde koppels spreken openlijk en direct met congruente nonverbale signalen die de juiste boodschap accuraat overbrengen. Communicatie in romantische relaties verbindt partners met elkaar en stelt hen geruststelt en in staat problemen te bespreken en op te lossen en om belangrijke informatie en standpunten te delen (Long & Young, 2007). Uitdagingen ontstaan wanneer de berichten die wij sturen naar de andere verkeerd worden begrepen of geïnterpreteerd. Het is niet ongewoon wanneer er problemen in de relatie worden ervaringen, de communicatie wordt verbroken (Long & Young, 2007).

Gezonde, productieve en effectieve communicatie wordt gezien als het bindend instrument voor elke romantische relatie. Problemen en uitdagingen in intieme relaties worden vaak opgelost door het ontwikkelen van gezonde, productieve en effectieve communicatie. Daarom kan de doelstelling van de verbetering van communicatieve vaardigheden een goed uitgangspunt voor de relatie counselor. De 5 minuten stilte per dag waarbij een persoon zijn ideeen over die dag onbeperkt kan uiten zonder tegenwoord van de ander is vaak effectief.

Seksuele Problemen

Seksuele intimiteit is een van de belangrijkste factoren in romantische relaties. Het is een van de factoren die een romantische relatie te differentiëren van andere intermenselijke relatie. Seksuele problemen ontwikkelen, net zoals alle andere problemen in romantische relaties, zich vaak als gevolg van een onbalans in de liefdesstijlen van de partners (Long & Young, 2007). In de vroege stadia van de relatie, is het gebruikelijk voor koppels om intense gevoelens van liefde, genegenheid en een sterke wens naar de andere te ervaren.

Tijdens de groei van de relatie, kunnen externe factoren, zoals kinderen en drukke weekschema’s hun invloed krijgen op de seksuele intimiteit van het paar, vaak resulterend in frustratieervaring bij ten minste een lid van de relatie. Wanneer deze frustraties zich in de loop der tijd ontwikkelen komen problemen aan de oppervlakte.

Soms kunnen seksuele problemen optreden als gevolg van een seksuele disfunctie. Seksuele disfuncties worden gekenmerkt door psychosociale stoornissen in seksueel verlangen resulteert in nood en interpersoonlijke moeilijkheden (APA, 2000). Volgens de DSM-IV-TR, zijn de de meest frequente seksuele disfunctie aandoeningen de stoornis in seksueel verlangen, de seksuele opwinding stoornis, en orgasme stoornissen. Het is van cruciaal belang voor de counselor om seksuele problemen van seksuele disfuncties te onderscheiden met het oog op de juiste doorverwijzing wanneer dat nodig is. Als seksuele problemen aan de orde zijn kan de counselor kan cliënten helpen met hte verkennen van opties alternatieven voor de verwezenlijking van emotionele en seksuele intimiteit in hun relaties.

Misbruik van middelen

Terwijl drugsmisbruik, met name alcohol, in verband is gebracht met financiële problemen en gezondheidsproblemen die bijdragen aan relationele nood, gebruiken toch veel mensen het als een manier om om te gaan met de problemen in hun relaties. Geld spelt de hoofdrol. Alcohol is duur. Vel geld uitgeven elke dag aan alcoholhoudende dranken is een ernstig probleem dat een groot deel van de druk op relaties kan zetten.

Alcohol kan ertoe leiden dat mensen ook minder gevoelig worden voor de gevoelens van anderen. Alcohol kan het voor mensen moeilijk maken om onderscheid te maken tussen de emoties van de andere persoon, en dus maken ze verkeerde beslissingen die een negatief gevolg hebben op hun relatie met hun partner (Sharf, 2001).

Tijd is een ander probleem. Drinken is niet “een twee drie gedaan". Het kan uren duren, juist uren die besteed hadden kunnen worden aan het echtpaar zijn. Door het geringe aantal uren samen drijven partners emotioneel vaak uit elkaar. Vanwege deze en andere factoren, is alcoholmisbruik in de US genoemd als de factor die bijdraagt tot echtscheiding, mishandeling en tevredenheid over het huwelijk verlaagd (Long & Young, 2007).

Echtscheiding en Break Up

Echtscheidingen nemen in aantal fors toe. In Australië, eindigen 40% van de huwelijken in een echtscheiding en in de VS, is dat 50% (www.divorcerate.org). Wanner er geen oplossingen komen voor relaties die voortdurend ervaringen hebben van lage tevredenheid en lage kwaliteit van relatie, komt op een gegeven moment van een partner of beide het de relatie te beëindigen.

Volgens ideeën uit de sociale ruiltheorie, zal de beëindiging van huwelijken en romantische relaties vaak voorkomen wanneer de kosten groter zijn dan beloning voor een partner. Als het individu ervaart dat ze niet meer te krijgen dan wat ze hebben geïnvesteerd in de relatie, kan dit leiden tot ontevredenheid met de relatie (Amato & Hohmann-Marriott, 2007).

Echtscheiding en break-up kan een moeilijke en pijnlijke ervaring zijn voor velen. De beëindiging van een relatie of echtscheiding heeft invloed op financieel, sociaal, emotioneel en psychologisch gebieden (Long & Young, 2007). Gevoelens van depressie, angst en andere psychiatrische stoornissen worden vaak ervaren tijdens deze periode (Williams & Dunee-Bryant, 2006). De rol van de counselor hier is om te helpen en klanten te motiveren door deze overgang heen te komen.

www.ammerlaancounseling

Women and men act differently?

I sugggested a couple I am seeing to read the following text by B Christopher: they find it very insightful:

Why Are Women So Strange and Men So Weird?
By Psychologist, Bruce Christopher

Yes, it's true: men and women do speak different languages!
As a psychologist, I can assure you that the greatest commodity you possess is your ability to communicate. People who are excellent communicators have better relationships, better marriages, raise more functional children - and they tend to be more successful in their careers. In fact, many years ago a classic survey was done to graduates of the Stanford University engineering department; they wanted to find out what made a great engineer. The results were significant; the respondents indicated that only 20% of their success was due to their technical expertise, while the other 80% was due to their people skills.

Think about what makes your company great. It is not your organization's fine technology or its spiffy offices; it's you! It is the people that make a corporation a phenomenal one. Communication is also the greatest commodity of your organization; your ability to communicate with your teammates, your customers and clientele is what makes you successful. That's why companies are called "organizations" - it is an organism, a living entity made up of real people who give it energy with their interpersonal interactions. Communication runs your company.
About 4 years ago in San Diego, a woman introduced me to the audience and said, "Ladies and gentlemen, I think about Bruce Christopher every single day." Wow, I thought, what a nice thing to say. She continued, "The reason I think about him everyday is because three years ago in a seminar, he taught me how men think and speak differently from women. I still apply those concepts and strategies whenever I talk to my male colleagues at work and my husband at home." Another "Wow" - three years of retention and application after a training seminar is fantastic!

But what happens whenever we try to communicate with someone of the opposite sex? A whole new dynamic takes over and it often feels like we are talking to someone from another planet!
In my seminar on "Voice Mail/Voice Female", I ask the audience to understand these three very important points:

•Men and women THINK differently
•Men and women SPEAK differently
•Men and women DECIDE differently

If you are not aware of these differences, you will not be an effective communicator when dealing with your opposite sex colleagues, customers, and teammates.

For example, after attending a half day workshop, Tim Thoele of Principal Financial Group - Minneapolis (MDRT Court of The Table Qualifier), wrote us and said:
"Your three hour session was one of the most informative workshops I have attended and found so many principles that I could apply in my own life. I walked away from your session and immediately applied what I had learned."
My first experience involved a very good client, who happens to be a woman. Upon arriving for a very important meeting with her I kept in mind your comment that women hold eye contact for an average of 12 seconds, and men hold eye contact an average of 3 seconds, leading women to believe that men don't hear them. I decided to test your theory and apply your "12 second" technique. As she talked to me, I kept eye contact with her for 12 seconds. . .believe me, they seemed like very long 12 seconds. However, because of my attention to eye contact, she felt I really understood her needs and it ended up being one of the most successful meetings I ever had with her. . . .
Before testing your theories, I never understood how soft skills, such as gender difference communication, could directly impact my bottom line.

How do men and women think differently?
Men and women are equally intelligent but men and women tend to view the world through differing frameworks. To put it succinctly, men think COMPARTMENTALLY and women think GLOBALLY: it all has to do with how men and women store information and file away data in their cognitive memory banks.
Men, who think compartmentally, tend to separate out details and store them in distinct "compartments" which I liken to a file-cabinet-drawer system. A man, in his mind, has a file drawer for work, one for wife, for hobbies, etc, Because of this cognitive framework, men tend to open and close the "drawers" which they need in the immediate moment and they tend to stay exclusively in that compartment. The result is that when a man is in one compartment, nothing else exists except that one compartment.

Women, on the other hand, tend to see life from a more global perspective. Whereas men separate things out, women tend to do the opposite and connect things up. Women see the underlying connections and the interrelated detail and data more clearly than men do. It is interesting to sit in a staff meeting and observe how the men see the end objective clearly, but they may have a more difficult time perceiving how one underlying piece of information could swing around and impact the end result later on. Yet the women in the group see this possibility more readily. Both ways of thinking, compartmental and global, are great ways to think, they both have their own inherent strengths and weaknesses; but put us together on the same team, or in the same relationship, and the mysteries start.
An example, which most people in corporate America can relate to, is being in conflict with someone of the opposite sex at work. For example, Joe and Sally are having an important business discussion on Friday afternoon in the office. They have different views on an issue and are both emotionally invested in their respective positions. Then, five o'clock comes and it's time to go home and enjoy the weekend, but the discussion was never finished and a resolution was not achieved. What does the man in our story do? He goes home, closes his work file-drawer-compartment, opens up the weekend compartment and stays in that drawer all weekend long. I generally ask my audience what happens for the female in this example; all the women in the group answer immediately, "She stews about that conflict all weekend!" She ruminates and thinks about the unresolved issue with her teammate, and come Monday morning wants to find some closure to the problem.

Then the most amazing thing happens on Monday. Joe, arrives at work and closes his weekend-file-drawer-compartment and opens up the Monday-morning-at-work-file-drawer-compartment. Sally approaches him and wants to revisit the discussion from last week. She says, "Joe, could we talk a little more about the issue from last week?" And guess what he says. "What issue? Oh that? That's in the past. It's water under the bridge. I can't believe you are bringing that up again!" And he thinks that she is just trying to drag him through old issues just for the fun of it. He can't understand why she can't let go of the past.

In actuality what is happening is the difference between compartmental and global thinking patterns. He perceives no connection between the fight from last week and working together this week - he has compartmentally separated them out. For her, she feels an underlying connection between conflict and a successful working relationship. Far from wanting to drag him through the past again, she is doing a reality-check; "we were in conflict last week, I just want to make sure things are resolved so that we can get on with the business at hand."
One of the great tensions that women feel in business is a sense of being left hanging and not finding closure in conflict. Men tend to close the drawer on conflict prematurely and may not see how unresolved issues can actually hinder performance and office morale. This is one small example of compartmental vs. global thinking. Can you think of other ways that these differing cognitive frameworks can create tension between men and women in business?

How do men and women speak differently?
Because of culture and differences in how little boys and girls are raised, adult men and women tend to have differing interpersonal styles which can create misunderstanding and communication mis-fires.
Women tend to use an interpersonal style which is more historical and presented in a narrative fashion. Background and context are important pieces in the "Voice-Female. " In my seminars, I tell the audience that women speak in paragraph form supported with lots of details, and most importantly, the bottom-line coming at the end of the story. Makes a lot of sense when you think about it. Where else would you put the bottom-line except at the end of the story. Women enjoy the suspense of working up to the bottom-line, for the joy is in the telling of the story.
However, men experience this enjoyment as agitation. Because in the "Voice-Male," men do not speak in paragraphs, they speak in phrases. Shorter, clipped, reporting statements without a lot of detail and surprisingly (or maybe not) the bottom-line comes not last, but first. And sometimes that's all you get! Which of course, can lead to excessive frustration for the female.
In the average day, it has been estimated that a man speaks 12,500 words and a woman speaks about 25,000 words. This leads to the old joke about a man going to work and using up 12,495 words and coming home with only five words left! So when he arrives at home he says, "What's for dinner?" (that's three) and "Good night" (that's five!)

Dr. Debra Tannen, a linguist and author on the subject, says that men and women use communication for different purposes. The purpose of communication for a man is to report a fact, while women use communication to build rapport. The mis-match of Report-Talk vs. Rapport-Talk can increase our interpersonal friction with the opposite sex at home and at work.

For example, at the end of the day, wife may ask husband, "Hi honey, how was your day?" He answers the bottom-line: "Fine" - which is "Voice-Male" code for "nobody died and I still have a job; what else could you possibly want to know?" Of course what she is hoping for in her own language is more of a historical narrative with some details, which she does not get and thus may complain, "He never tells me anything. I have no idea what is going on in his life."

At work, men and women also can speak different languages. Remember Joe and Sally who work at the same company? One day, Joe approaches Sally and asks her a bad question, "Sally, I wasn't at the staff meeting today, can you tell me what happened?" According to his "Voice-Male", what Joe wants to hear is simply the bottom-line; really only about a six word answer which sounds like this: "Joe, we postponed the Johnson proposal." That's the bottom-line isn't it. But Joe never asked for the bottom-line, so Sally speaks her own language to him and gives him "Voice-Female".

She speaks in historical narrative fashion, supported with lots of detail, and at the end she says the bottom-line last. . ."And Joe, we postponed the Johnson proposal."

I often ask the women in my audience, "As you speak to a male colleague in historical narrative, have you ever noticed their eyes glaze over?" This usually gets a round of applause. Women begin to believe that men are not listening to them, and of course the answer is that they are not. Not because men don't care what women say, it's all about how it is said. "Men cannot hear you women," I say to them, "because you are speaking a foreign language to them. You are not giving them 'Voice-Male', you are giving them 'Voice-Female'."
In order to fix this communication chasm, both men and women make strategic mistakes. Sally, who knows that she is being tuned out, does what we Americans often do when we are in another country and we do not speak the native tongue: we speak our own language louder and slower. Sally may actually increase her historical narrative, giving more details and background, and/or raise her voice to get his attention. This tends to not work with men and Joe falls into the habitual trait that men often employ with women; he interrupts her. Studies demonstrate that men interrupt women in conversation 75% to 90% of the time. He finishes her sentence for her, cuts her off, gets her to change subjects or hurry up - all because he is agitated and waiting for what he really wants, the bottom-line.
Due to the fact that men and women are working together more closely than ever before, the opportunity for communication chasms to appear are far more probable.

It has been approximated that in a single day, the average office person can waste up to 38% of their day dealing with communication mis-fires and interpersonal tensions in the office. Other studies have observed that up to 70% of what you say to the opposite sex is either misunderstood or not heard. It is apparent how readily you could increase effectiveness and performance on your job simply by being aware of the different male and female voices.
Great communicators are people who change their approach based upon the person they are talking too.
So what do we do about these cognitive and interpersonal differences? The answer is: we change our approach. The biggest mistake that men make with women is that they relate and communicate with women as if they were men. The biggest mistake that women make with men is that they do the same - they relate and communicate with men as if they were women. In short, we use our own specific "gender voices" on the other sex and we wonder why "they just don't get it." We need to be aware of our own "Voice-Male" and "Voice-Female" styles and be open to changing our "voice" when the need arises.

For example, another way that men and women use different voices is in how we ask for things that we need. Learned from childhood, women often use a style which has been called "hint language." This is when a woman expresses a need, wish, or desire framed in the form of a question, raising her shoulders as if she doesn't know what the answer is. In reality, this is a culturally respectful way that women have learned about how to ask for what they want. Wife may turn to husband and say, "Wouldn't it be nice to go see a movie today?" This is "Voice-Female" for "I want to go see a movie."

Unfortunately, men don't often get the hint. The reason is that hint-language is not part of the "Voice-Male"; men tend to take language very literally, focusing in on the content of the message instead of the hidden meanings in the communication. Given the question, "Wouldn't it be nice to see a movie today?" Men just give the answer - "No." Women wonder, "Does he not hear me or care about what I want?"
A client recently told me this story. One of their female supervisors gave a directive to her male staff member, but she said it in "Voice-Female": "Say Larry, if you don't mind and if you've got some time, would you please finish this project?" Now we all know that what she is really saying is, "Get it done!" But what does Larry actually hear? "Well, I've got a lot of options here," he thinks to himself, "Frankly I do mind and I don't have the time right now so I guess I'll not do it." Two weeks later the female supervisor approached Larry and asked why he hadn't finished the project.

What are the true stories of communication mis-fires in your business? Have you noticed that men and women speak a different language and have different "voices?" If you have, then try to change your approach when speaking with the other gender.


Men Can
Men need to use "Voice-Female" when speaking with women. For example
•Increase historical details
•Give more background and context
•Remember that women use communication to build rapport-connections
•Spend more time asking questions and listening, moving slowly to the bottom line
•When you listen, be sure to maintain eye contact, nod your head, be attentive and give what I call "listening noises" (i.e.; "Uh-huh, umm, hmmm"). Why do you do this? Because this is the "Voice-Female"; women give off interpersonal signals to the speaker of the conversation which lets them know they are being heard. A woman feels heard by another woman because of her listening noises.
•Increase non-verbal excellence in communication by trying to read between the lines when listening to women; work on picking up some of the hints that she may be dropping for you. Listening is the art of communicating.

Women Can
Women need to use "Voice-Male" when talking to men. For example:
•Give the bottom-line first
•Resist the thought that he needs the context and the background. A great technique to try is to simply give him the bottom-line and then ask him if he wants more detail. Most of the time you will be surprised because he actually will. "Sally, what happened at the staff meeting?" says Joe. "Well Joe," says Sally, "We decided to postpone the Johnson proposal." (pause and then continue) "Would you like to hear more details about that?" This is "Voice-Male." Try it and you may find the men in your life hearing you and remembering what you say more effectively.
•Avoid speaking in hint language. Remember that men tend not to hear the hints; they hear a question that needs an answer - so they answer it. Be direct. Instead of saying, "Wouldn't it be nice to go see a movie today?" Speak in "I statements" such as "I want" or "I need" - try not to put men in the position of reading your mind or guessing what you are saying. Women, who have become excellent leaders, have learned the art of assertive and respectful communication that doesn't sound pushy or aggressive.

Remember that when it comes to communication, delivery is everything. It's more of how you are saying it, than what you are saying.

I worked with one client who was an outstanding female consultant, yet her business was not generating enough revenue to keep her busy. In reviewing some of her written proposals, I found she was speaking in "Voice Female"; the "bottom-line" in her proposals were on the last page of a 30 page document. Knowing that her potential clients were men, I suggested she place the bottom line on the first page and then follow it with the details of the proposal. Her sales increased immediately. It was necessary for her to change her approach to fit the interpersonal style of her customers, who were men.

Take a piece of paper and outline ways that you can change your approach to more effectively communicate with members of the opposite sex in your profession. Imagine the opportunity to increase your success with your customers and colleagues just by speaking in a way so they can hear you. Remember, speak THEIR language, not yours.

Multiculturele vragen in mijn praktijk

Als studieloopbaanbegeleider (SLBer) bij een grote HBO instelling werk ik met zowel Nederlandse als anderstalige studenten. De vragen waarmee men komt zijn vaak op de rand van studiebegeleiding en studentbegeleiding, dat laatste is dan vooral counseling. Niet veel mensen hebben een opleiding genoten in dit vak, maar wel een cursus of een workshop gevolgd: de meeste SLBers zijn goed bedoelende, betrokken vakmensen met ervaring in hun beroep, in het onderwijs en in het omgaan met mensen. Die mens-ervaring is vooral gebaseerd op omgaan met Nederlanders. Zoals zoveel van mijn collega's is het onderzoeken van de eigenlijke hulpvraag van een student het lastigste onderdeel. Eer dat je door een brei van woorden en gedrag heen bent tot waar uiteindelijk de schoen wringt kan nogal wat tijd kosten. Het kan dan een simpel studeer- of studie-onderwerp probleem blijken, maar ook een onderliggend probleem op het gebied van hun emoties, gedachten en gedrag naar anderen.

Ik ben de SLBer van een opleiding met ongeveer 20 verschillende nationaliteiten, van bijna alle continenten. In de meeste landen heb ik niet gereisd of gewoond, dus zoek ik vooral hulp met http://www.geert-hofstede.com/

Nu heb ik zelf jaren in Australie gewoond, en was daar werkzaam in een multiculturele universiteitsomgeving. Blanke Australiers bleken andere gesprekspartners te zijn dan niet-blanke. Taalvaardigheid en communicatievaardigheid waren een van de grootste struikelblokken. "Ik voel me gewoon rot" werd gezegd dor mensen die hun gevoel niet helder verwoord kregen alsmede mensen die gen ander woord paraat hadden voor complexe gevoelens die ze wel in hun moedertaal konden uiten (maar waar ik als Hollandse gesprekspartner geen kaas van had gegeten). Daarnaast waren er verschillen in barriere-beleving. Afhankelijk van hun opvoeding en beleving van mij als tutor kwam niet iedereen met een probleem meteen bij mij. Als je mazzel had kon je redelijk snel een probleem ontkrachten, bijv. wanneer een studente een docent toch wel erg ver van haar persoonlijke ruimte vond staan, terwijl hij met haar een persoonlijk gesprek had. "It seems he does not care" terwijl de docent zich erg betrokken voelde, maar als Australier een grotere lichaamsafstand hield tav anderen dan bijv. een Europeaan. Uiteraard werkt dat ook andersom.
Herkennen van signalen was ook lastig: gelukkig konden mede-landgenoten mij vaak wel op het spoor helpen dat iemand een gesprek nodig had. Dat was ook bij Ozzies het geval, en als nel leerde ik twee keer "How are you" te vragen, omdat de eerste altijd "fine"opleverde en pas bij de tweede keer het echte antwoord kwam. Achterover leunen van mijn Saudi student betekende het tegenovergestelde dan wat ik als Hollander dacht: hij was zeer aandachtig aan het luisteren. En ik maar doorzeuren...

In Nederland ervaar ik dezelfde uitdagingen, ook met Nederlands sprekende studenten. Grip op Antilliaanse studenten is misschien een geval apart, oftewel weinig grip. Maar ook regionale verschillen en verschillen in opvoeding en taalgebruik maken het begeleiden tot een heerlijk vak. Steeds maar weer de oordelen en vooroordelen van jezelf uit zetten, doorvragen, en nogmaals laten uitleggen helpt, net als de wondervraag bij een gestagneerde oplossing: hoe doen andere mensen het in een soortgelijke situatie? Vaak kan de student goed aangeven wat ervoor andere opties zijn dan de zijne, en kan vervolgens gezamenlijk gezocht worden naar keuzes hieruit om de student opgang te helpen. Een oplossingsgerichte benadering staat in elk geval voorop, omdat ik met mijn beperkte levenservaring en cultuurkennis te weinig kan bevroeden wat er onderhouds als oorzaak en context heerst. Hiervoor moet de student naar een collega-landgenoot. Soms vind ik er eentje op een Expat site, soms via AEISEC, en soms helpt terugkeer naar eigen land om daar hulp te zoeken.

Ton Ammerlaan

In response to a client I wrote this

The starting point of great success and achievement has always been the same. It is to dream big dreams. There is nothing more important, and nothing that works faster to allow you to cast off your limitations, than to begin dreaming and fantasizing about the wonderful things you can become, have, and do.

When you begin to dream big dreams, your levels of self-esteem and self-confidence go up immediately. You feel more powerful about yourself and your ability to deal with what happens to you. The reason so many people accomplish so little is because they never let themselves lean back and imagine the kind of life that is possible for them.

A powerful principle that you can use to dream big dreams and live without limits is contained in what Elihu Goldratt calls the “Theory of Constraints.” This is one of the greatest breakthroughs in modern thinking. What Goldratt has found is that in every process, in accomplishing any goal, there is a bottleneck or choke cord that serves as a constraint on the process. This constraint then sets the speed at which you achieve any particular goal. But if you concentrate all of your creative energies and attention on alleviating the constraint, you can speed up the process faster than by doing any other single thing.

Let me give you an example. Let us say that you want to double your income. What is the critical constraint or the limiting factor that holds you back? Well, you know that your income is a direct reward for the quality and quantity of the services you render to your world. Whatever field you are in, if you want to double your income, you simply have to double the quality and quantity of what you do for that income. Or you have to change what you are doing to make it worth twice as much. But you must always ask yourself, “What is the critical constraint that holds me back or sets the speed on how fast I double my income?”

But what is holding you back? Is it your level of education or skill? Is it your current occupation or job? Is it your current environment? Is it the situations that you are in today? What is setting the speed for achieving your goal? Fear of full self realisation?

Who taught you to limit yourself? Remember, whatever you have learned, you can unlearn. Whatever situation you have gotten yourself into, you can probably get yourself out of. If your real goal is to dream big dreams and to live without limits, you can set that as your standard and compare everything that you do against it.

The three keys to living without limits have always been the same. They are clarity, competence, and concentration.

Clarity means that you are absolutely clear about who you are, what you want, and where you’re going. You write down your goals and you make plans to accomplish them. You set very careful priorities and you do something every day to move yourself toward your goals. And the more progress you make toward accomplishing things that are important to you, the greater self-confidence and self-belief you have, and the more convinced you become that there are no limits on what you can achieve.

Competence means that you begin to become very, very good in the key result areas of your chosen field. You apply the 80/20 rule to everything you do and you focus on becoming outstanding in the 20% of tasks that contribute to 80% of your results. You dedicate yourself to continuous learning. You never stop growing. You realize that excellence is a moving target. And you commit yourself to doing something every day that enables you to become better and better at doing the most important things in your field.

Concentration is having the self-discipline to force yourself to concentrate single-mindedly on one thing, the most important thing, and stay with it until it’s complete.

The two key words for success have always been focus and concentration. Focus is knowing exactly what you want to be, have, and do. Concentration is persevering, without distraction, in a straight line toward accomplishing the things that can make a real difference in your life.

When you allow yourself to begin to dream big dreams, creatively abandon the activities that are taking up too much of your time, and focus your inward energies on alleviating your main constraints, you start to feel an incredible sense of power and confidence. As you focus on doing what you love to do and becoming excellent in those few areas that can make a real difference in your life, you begin to think in terms of possibilities rather than impossibilities, and you move ever closer toward the realization of your full potential.

www.ammerlaancounseling.nl

Living without limits

The starting point of great success and achievement has always been the same. It is to dream big dreams. There is nothing more important, and nothing that works faster to allow you to cast off your limitations, than to begin dreaming and fantasizing about the wonderful things you can become, have, and do.

When you begin to dream big dreams, your levels of self-esteem and self-confidence go up immediately. You feel more powerful about yourself and your ability to deal with what happens to you. The reason so many people accomplish so little is because they never let themselves lean back and imagine the kind of life that is possible for them.

A powerful principle that you can use to dream big dreams and live without limits is contained in what Elihu Goldratt calls the “Theory of Constraints.” This is one of the greatest breakthroughs in modern thinking. What Goldratt has found is that in every process, in accomplishing any goal, there is a bottleneck or choke cord that serves as a constraint on the process. This constraint then sets the speed at which you achieve any particular goal. But if you concentrate all of your creative energies and attention on alleviating the constraint, you can speed up the process faster than by doing any other single thing.

Let me give you an example. Let us say that you want to double your income. What is the critical constraint or the limiting factor that holds you back? Well, you know that your income is a direct reward for the quality and quantity of the services you render to your world. Whatever field you are in, if you want to double your income, you simply have to double the quality and quantity of what you do for that income. Or you have to change what you are doing to make it worth twice as much. But you must always ask yourself, “What is the critical constraint that holds me back or sets the speed on how fast I double my income?”

But what is holding you back? Is it your level of education or skill? Is it your current occupation or job? Is it your current environment? Is it the situations that you are in today? What is setting the speed for achieving your goal? Fear of full self realisation?

Who taught you to limit yourself? Remember, whatever you have learned, you can unlearn. Whatever situation you have gotten yourself into, you can probably get yourself out of. If your real goal is to dream big dreams and to live without limits, you can set that as your standard and compare everything that you do against it.

The three keys to living without limits have always been the same. They are clarity, competence, and concentration.

Clarity means that you are absolutely clear about who you are, what you want, and where you’re going. You write down your goals and you make plans to accomplish them. You set very careful priorities and you do something every day to move yourself toward your goals. And the more progress you make toward accomplishing things that are important to you, the greater self-confidence and self-belief you have, and the more convinced you become that there are no limits on what you can achieve.

Competence means that you begin to become very, very good in the key result areas of your chosen field. You apply the 80/20 rule to everything you do and you focus on becoming outstanding in the 20% of tasks that contribute to 80% of your results. You dedicate yourself to continuous learning. You never stop growing. You realize that excellence is a moving target. And you commit yourself to doing something every day that enables you to become better and better at doing the most important things in your field.

Concentration is having the self-discipline to force yourself to concentrate single-mindedly on one thing, the most important thing, and stay with it until it’s complete.

The two key words for success have always been focus and concentration. Focus is knowing exactly what you want to be, have, and do. Concentration is persevering, without distraction, in a straight line toward accomplishing the things that can make a real difference in your life.

When you allow yourself to begin to dream big dreams, creatively abandon the activities that are taking up too much of your time, and focus your inward energies on alleviating your main constraints, you start to feel an incredible sense of power and confidence. As you focus on doing what you love to do and becoming excellent in those few areas that can make a real difference in your life, you begin to think in terms of possibilities rather than impossibilities, and you move ever closer toward the realization of your full potential.

www.ammerlaancounseling.nl

Schrijven als denk instrument, ook voor studenten

Schrijven om studenten beter te maken in beta vakken Wetenschap, natuurkunde en wiskunde zijn van belang voor onze vooruitgang, maar toch nemen de aantallen beta afgestudeerden nog steeds af, en zakt het NL niveau. Zowel in Nederland als wereldwijd. Het Amerikaanse Ministerie van Arbeid heeft voorspeld dat tegen 2014 er meer dan twee miljoen vacatures in de wetenschap, technologie en engineering zullen zijn. Een nationaal actieplan was het gevolg.

Beta vakken worden nu gepromoot, en meisjes worden verleid om de natuurkunde en wiskunde in te duiken, maar dat mag niet ten koste gaan van alfavakken. Ook moeten we af van 'uit de knop knallen' naar het erkennen dat alfa en beta onderling afhankelijk zijn in en volledig afgerond curriculum. Wanneer we ernaar streven om onze studenten creatief vernieuwingen in beta vakken te laten ontwikkelen, moeten we alfa en beta integreren om dit te verwezenlijken. Hoe doe je dat met beperkte middelen?

De neurowetenschap en cognitieve wetenschap levert steeds meer aanwijzingen dat creativiteit samen hangt met academische, sociale en emotionele intelligentie. Onderzoek heeft inzichten verschaft over hogere vormen van neurale verwerking in de hersenen wanneer functies uitgevoerd worden die directe beoordeling, een kritische analyse, emotionele, creatieve probleemoplossing, de hogere cognitie, en andere vaardigheden aanspreekt (http://www.onderwijsvanmorgen.nl/het-volwassen-brein-4/). Dit zijn nu juist de vaardigheden die van essentieel belang zijn geworden voor degenen die beta wetenschap uitoefenen in de 21e eeuw. Integratie van alle vakken en vaardigheden verfgroot dus het gebruik van onze nationale hersencapaciteit.

De rol van schrijven voor de Beta Literacy Zoals al eerder geschreven in curriculumontwerpen volgens de 'Writing accross the curriculum' beweging (bijv http://educationnorthwest.org/webfm_send/461) is schrijven om te leren en is leren om te schrijven. Ook onderzoek toont dat aan. Nadruk op het schrijven leidt tot verbetering in de hersenen opname, verwerking, kennisbehoud en het ophalen van informatie uit het geheugen. En dit verbeterd het niveau van de wetenschap, zowel alfa als beta.

Schrijven over beta vakken verbeterd niet alleen begrip en communicatie over betavakken, maar ook het academisch denkniveau in alle vakken. Door te schrijven, voelen studenten zich meer op hun gemak in complexe materie en leren ze deze begrijpen, vooral wanneer het onderwerp onbekende concepten en een specifieke woordenschat heeft. Schrijven in een heel curriculum verhoogt ook de kracht van een geletterde natie die kan"lezen, berekenen, onderzoeken en innoveren" en dus beter kan deelnemen in de snelheid van kennistoename en verandering in de 21ste eeuw.

Schrijven oefent informatie verwerking van de hersenen Onderzoekt toont nogal wat voordelen dat schrijven biedt aan het ontwikkelen van denken, niet alleen op beta gebied. Schrijven bevordert aandacht van de hersenen naar de huiswerk en opdrachten, bevordert lange-termijn geheugen, leidt tot herkenning van patronen (misschien zelfs "aha" momenten van inzicht!), zorgt dat alle studenten als deelnemers actief met de stof bezig zijn, geeft de hersenen de tijd voor reflectie, en is een bron van conceptuele ontwikkeling en stimulans voor hogere hersenfuncties. Denk maar na hoe de lezer nu hierover nadenkt door wat net is beschreven in te passen in zijn/haar eigen denkkader. 'Ben ik het hier wel mee eens?' vereist nogal wat denkwerk.

Niet alle informatie komt zomaar de hersenen binnen om te worden verwerkt. Een intake filter dat bepaalt wat zintuiglijke input wordt toegelaten tot de hersenen. Daarnaast is er ook een emotionele filter, de amygdala, waar de bestemming van die informatie wordt bepaald. Wanneer stress hoog is, geeft het filter selectief informatie door met betrekking tot de waargenomen bedreiging, en negeert het andere zintuiglijke input. De hoge stress vertelt ook de amygdala om informatie door te leiden naar de lagere, reactieve hersenen, waar op lange termijn herinneringen niet kunnen worden gevormd. Bovendien zijn de gedrags-uitgangen van de lagere hersenen beperkt tot vechten (uitbeelden), vluchten (zelf-entertainment wel geïnterpreteerd als ADHD), of bevriezen (zone out). Kortom, stress hindert leren.


Angst om fouten te maken in de klas is een van de grootste bronnen van stress voor studenten. Ze staan letterlijk te kijk. Schrijven daarentegen geeft een mogelijkheid aan studenten om kun niveau te laten zien en toch minder dreiging te ervaren, dus minder blokkades te hebben in informatie verwerking. Beschrijvende schriftelijke reacties op vragen uit de wiskunde of wetenschap en het maken van schriftelijke voorspellingen, hypothesen en vragen geeft alle studenten de mogelijkheid om actief deel te nemen aan het leren, tijdig feedback krijgen, eigen reflecteren te herzien, en fouten te mogen maken als basiskennis ontbreekt, creatieve inzichten te delen, en te bouwen aan hun capaciteiten om hun ideeen te communiceren en hun standpunten te verdedigen.

Schrijven is zeker niet beperkt tot de eindtoets. Web 2 laat vele mogelijkheden toe. Het varieert van eigen leerjournalen, in formele onderzoek-stijl opgemaakte rapporten van student experimenten en data-analyse, krantencommentaren over het bewijs voor milieuproblemen en actieplannen. Schrijf producten kunnen worden gedeeld in verschillende fases van kennisopbouw (scaffolding), zoals klasse blogs of wiki's met codenamen alleen bekend aan de docent in te bouwen. Schriftelijk werk kan thuis worden gedaan, zonder tijdsdruk en met toegang tot het internet en andere middelen, kan de belemmeringen verkleinen, zonder onder de maat te zijn. Studenten kunnen dan nadien met meer vertrouwen deelnemen in de klas, door eerst hun schriftelijke reacties te lezen, en misschien na het opbouwen van vertrouwen deze reacties te delen met een partner.

Geschreven peer feedback op klas wiki's of blogs biedt de mogelijkheid om te reflecteren op de leerstof van die dag, vragen te stellen of het gegeven huiswerk toe te lichten of ter voorbereiding van de lesinstructie van de volgende dag. Door deze gedeelde schriftelijke reacties over de inhoud en het concept krijgen studenten de kans om creatief hypothesen te stellen, alternatieve perspectieven te ontdekken, en hun interesses te tonen. Er ontstaat verantwoording en peer interactie, zonder de dat er bezorgdheid over fouten ontstaat die zo verlammende werkt op veel studenten tijdens de lessen. Wanneer studenten hun meningen overwegen en deze beschrijven, en koppelen aan conclusies en voorspellingen, stimuleren ze hun hersenen op hoger niveau.

Wanneer leerstof wordt onderzocht door middel van gedeeld schrijven, worden de studenten blootgesteld aan meerdere benaderingen voor het oplossen van problemen (zo belangrijk in de opbouw van de flexibiliteit en open-minded aanpak van andere culturen als de wetenschap, wiskunde en technologie wereld) en krijgen ze de kans om te communiceren met behulp van hun eigen woorden. Ze bouwen communicatieve vaardigheden op die ze zeker in hun samenwerkingen zullen gebruik.

Feedback moet dan wel constructief zijn: wanneer opbouwend en positief wordt gereageert op de beschreven gevoelens, ideeen en hypothesen, en de nadruk op de gezonde inspanning van deze 'jonge denkers' wordt gelegd vanuit een houding 'ze kunnen al wat 'ontstaat vertrouwen bij de student om ook wat te laten zien. Schrijven is namelijk ook inspanning, je moet er voor zitten, en dat doet de student wanneer ze zelf de meerwaarde ervan in zien. Wanneer ze zelf hun kennis en inzichten zien groeien, en serieus worden genomen door hun docent, ontstaat de kiem voor de succesvolle wetenschapper. Kijk eens op http://www.onderwijsvanmorgen.nl/beta-excellent-in-het-voortgezet-onderwijs/ hoe er dan leerlingen types ontstaan die verschillen in motivatie. Heel handzame tips vind je sites als 'De geliefde leraar 'en in het boekje 'Orca Award'.